Innowacja jest realizowana już trzeci rok. Uczniowie z roku na rok poszrzają zakres ćwiczeń integrujących obie półkule mózgowe.Wykonują je chętnie, bo wiedzą iż wpływają pozytywnie na wyrażanie własnych emocji, komunikowanie się z innymi ludźmi, pokonywanie stresu i napięcia, ułatwiają uczenie się. Znają też konkretne ćwiczenia poprawiające widzenie, słyszenie, pamięć, koncentrację, lepszą organizację działań, wzrost poczucia własnej wartości oraz rozwój uzdolnień artystycznych. Świadomie piją wodę wiedząc iż wpływa na sprawny przebieg chemicznych reakcji mózgu, całego systemu nerwowego, a także poprawę koordynacji umysłowej i fizycznej.
Ćwiczenia z kinezjologii edukacyjnej bazują na zabawach i prostych ruchach. Stanowią wstęp do głównych zajęć - dzięki którym dzieci są bardziej podatne na oddziaływania edukacyjne, rozgrzewające - na początku lekcji wf, wyciszające - po hałaśliwej przerwie albo też przed sprawdzianem jako ćwiczenia energetyzujące, ułatwiające skupienie się na zadaniu, relaksujące - w przerwie śródlekcyjnej. Uczniowie rozumieją ich zasadność, czasami proponując ulubione ćwiczenia z danej kategorii. Regularność ćwiczeń powoduje, że uczniowie są bardziej chłonni, ciekawi świata, zgodnie współpracują w grupie, nikt nie czuje się odrzuconny przez innych i niedowartościowany, gdyż każdy ma świadomość swoich zdolności. Najłatwiej zaobserwować to zjawisko, podczas realizacji większych projektów (np. Zdrowo jem, więcej wiem), gdzie uczniowie realizują zadania wspólnie przez działanie, odkrywanie, przeżywanie, wykorzystywanie wiedzy z różnych źródeł w praktyce.
Bożena Ogiela
Każdy człowiek rodzi się ze wszystkimi rodzajami inteligencji. W czasie całego życia niektóre z nich rozwijają się mocniej, niektóre słabiej, a niektóre zupełnie zanikają. Uwarunkowane jest to bodźcami płynącymi do naszego mózgu z zewnątrz. Przewaga bodźców związanych z danym typem inteligencji decyduje o jej intensywności rozwoju. Brak bodźców pobudzających hamuje ich rozwój.
W klasie IIb dokonano diagnozy wstępnej zdolności uczniów w ośmiu obszarach. Wyniki diagnozy mogą odbiegać od stanu rzeczywistego,
w przypadku nieobecności dziecka na zajęciach lub nie podjęcia aktywności
w czasie zabaw objętych badaniem (każdy uczeń mógł wstrzymać się od głosu w sytuacji mało dla niego komfortowej).
„Powiedz mi, a zapomnę
pokaż – a zapamiętam,
pozwól mi działać, a zrozumiem”.
Konfucjusz
Uczniowie obserwując najbliższe środowisko przyrodnicze, często zadają pytania: dlaczego?, po co?, w jaki sposób?, gdzie?. Wykorzystując ich naturalną ciekawość w ramach koła zainteresowań „Praca z uczniem zdolnym”, w klasie IIb przeprowadzono kilka eksperymentów, które pomogły dzieciom odpowiedzieć na pytania:
- Z czego składa się powietrze?
- Jakie przedmioty pływają w wodzie, a jakie toną?
- Czy woda jest dobrym rozpuszczalnikiem dla innych związków chemicznych, które znamy, na co dzień z kuchni?
- Jaka jest rozpuszczalność gazów w wodzie?
- Dlaczego sadza osadza się na łyżeczce?
- Co to jest napięcie powierzchniowe, tarcie?
Dzieci uczyły się krytycznego myślenia, myślenia przyczynowo – skutkowego, porównywania i uogólniania. Musiały też współdziałać w zespole. Czynności eksploracyjne wyzwalały w nich radość, zaciekawienie
i satysfakcję.
Bożena Ogiela
Podkategorie
Szukaj
Licznik odwiedzin
Niedowidzący
