W roku szkolnym 2019/2020 w klasie III a i III b kontynuowano innowację „I TY ZOSTAŃ MISTRZEM PIÓRA’’. W latach poprzednich pracowano nad kształtem liter, utrwalaniem zasad ortograficznych w formie zabawy. Ćwiczono między innymi koncentrację, pamięć i wytrwałość. Te umiejętności szczególnie przydały się przy tworzeniu pisemnych form wypowiedzi. Uczniowie w specjalnych teczkach mieli zgromadzone reguły składające się na poprawne pisanie ogłoszeń, zaproszeń, życzeń, listów, opisów, które stanowiły swoiste „ściągi”, pomocne szczególnie podczas samodzielnie tworzonych prac w domu, wykorzystywane również w czasie pracy w grupach. Dzięki zdobywanym umiejętnościom uczniowie coraz lepiej radzili sobie w różnych sytuacjach życiowych. Pisali ogłoszenia o zgubionych przyborach szkolnych, zaproszenia rodziców do szkoły na uroczystości lub kolegów na urodziny, formułowali listy do Mikołaja, pisali życzenia z okazji świąt, potrafią napisać i zaadresować kartkę z wakacji. Poprawnie opisywali kolegę, zabawkę, widok za oknem czy obraz. Dzieci starały się pamiętać o zasadach obowiązujących przy pisaniu krótkich form pisemnych, o zachowaniu czujności ortograficznej, korzystając coraz częściej ze słowników ortograficznych lub dopytując o poprawność wyrazów, którymi się posługują. Starały się nie powtarzać tych samych wyrazów w swoich wypowiedziach i unikać określeń ubogich znaczeniowo. Żeby temu zapobiec codziennie zgłębiały treść książki Grzegorza Kasdepke „Co to znaczy”, która ubogacała ich język o obiegowe powiedzonka i przysłowia. Już na początku drugiego półrocza skupiłyśmy się na inwencji twórczej dzieci, poprawności językowej i ortograficznej, doceniając oryginalność wytworów oraz oprawę plastyczną, która stanowiła o pierwszym wrażeniu w odbiorze prac.
Bożena Ogiela
Wioletta Ślepokura
Innowacja pedagogiczna „I TY ZOSTAŃ MISTRZEM PIÓRA”
W roku szkolnym 2018/2019 w klasie II a i II b kontynuowano innowację „I TY ZOSTAŃ MISTRZEM PIÓRA”, która skupiała się na poznawaniu i utrwalaniu przez dzieci zasad ortograficznych w formie zabaw. Na zajęciach zarówno doskonalono pamięć poprzez naukę wierszy i rymowanek ortograficznych, jak i rozwijano „czujność ortograficzną”, wytrwałość i skupienie uwagi. Uczniowie układali piosenki, opowiadania, historyjki obrazkowe, tworzyli inscenizacje, grali w gry dydaktyczne. Największym zainteresowaniem cieszyły się konkursy plastyczno – ortograficzne, tworzenie śmiesznych, często niewiarygodnych opowiadań oraz kart ortograficznych, lizaków i suwaków. Pod koniec roku szkolnego obie klasy stanęły w szranki pisząc dyktando pod hasłem „Ortografia – twardy orzech, ale każdy zgryźć go może”, w wyniku którego wyłoniono Mistrza Ortografii. W klasie II a została nim Agata Trociuk, a w klasie II b – Maciej Piotrowski. Ponadto wyróżnione zostały Aleksandra Jóźwiak, Helena Bielińska i Natalia Łabiszewska w klasie II a oraz Dominika Białopiotrowicz w klasie II b.
Zajęcia związane z ortografią zakończyły się ewaluacją. Uczniowie na gałązkach drzewa umieszczali listki od 1 do 4, wskazując stopień zdobycia przez siebie wiedzy, a także stopień zadowolenia ze swojej pracy i jej przebiegu. Z badania wynika, iż zajęcia spełniły oczekiwania zarówno dzieci jak i nauczycieli.
Bożena Ogiela
Wioletta Ślepokura
W drugim półroczu pierwszoklasiści kontynuowali większość działań, wkładając dużo wysiłku w kontrolowanie i korygowanie prawidłowego chwytu pisarskiego oraz nawyków związanych z właściwą postawą ciała podczas pisania. Od malowania, modelowania, zwijania i wycinania stopniowo przechodzili do mozolnej pracy związanej z techniczną stroną pisma. Zwracali szczególną uwagę na kształt liter występujących obok siebie, na ich łączenia, na rozmieszczenie liter w wyrazie, na odstępy międzywyrazowe i szatę graficzną pisma. Wszyscy uczniowie poczynili postępy, a niektórzy udowodnili, że pętelki, ogonki, kreseczki i kropeczki w alfabecie pisanym nie kryją dla nich żadnych tajemnic. Poznając litery, szczególne zainteresowanie dzieci budziły te, które mogą w przyszłości sprawić im niemałe "zamieszanie": "u" czy "ó", "ż", a może "rz", "h" i "ch". Uczniowie zapamiętali "trudne" wyrazy, tworząc historyjki obrazkowe, które często były bardzo zabawne. Uczyły się wierszyków, prześcigając się w ich interpretacji. Największe uznanie zdobył Sebastian, który odśpiewał swój wierszyk. Natomiast pierwszoklasiści spróbowali swoich sił w rapowaniu. Uczniowie korzystając z "Tarczy strzeleckiej" wysoko ocenili atmosferę zajęć, współpracę z kolegami oraz stopień zadowolenia z własnych efektów.
Bożena Ogiela
Wioletta Ślepokura